Како ли пак да тргнам напред, кога испари последна надеж,
на патот препреки тешки, чекорот повторно запре,
исплашен од пораз, да побегнам со чист образ,
оставам доказ, за мојта слабост, неправда допира до нас,
од хартија, до рецитал, се искажувам од мал,
мисли потполно развиени, но среќата побегна ко прав,
понижен поради страв, да се соочам со грев,
така е кога во туѓи очи, гледаш само гнев,
паѓам на препреки, подметнати, ради омраза пролеани,
сеуште не сме променати, но од секаде сме протерани...
...
Болка преточена на хартија, почна нова духовна партија,
пробај свати ја, па прати ја, состави ја или врати ја,
бери сознанија, дели дознанија, поправија твојта целина,
давај познанија не вина, љубипитноста не е крива,
побарај помош во невоља, има кој да ти ја дари,
кога тагата те обзема, туѓа насмевка крадиш,
место да вратиш, да се спасиш, оставаш долгови, да патиш,
па на туѓо рамо плачиш, воедно од радост си кратиш...
To Be Continued...